Sprostowanie do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady
2010/45/UE z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie norm jako?ci
i bezpieczeństwa narz?dów ludzkich przeznaczonych do przeszczepienia (
Dz.U. L 207 z 6.8.2010 )
Dziennik Urz?dowy L 243 , 16/09/2010 P. 0068 - 0068
(Dziennik Urz?dowy Unii Europejskiej L 207 z dnia 6 sierpnia 2010 r.) Strona tytu?owa, tytu? dyrektywy: zamiast:"Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/45/UE z dnia 7 lipca 2010 r. …", powinno by?: "Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/53/UE z dnia 7 lipca 2010 r. …". Strona 14, tytu? dyrektywy: zamiast: "DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2010/45/UE z dnia 7 lipca 2010 r. …", powinno by?: "DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2010/53/UE z dnia 7 lipca 2010 r. …".
Dziennik Urz?dowy L 207 , 06/08/2010 P. 0014 - 0029
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/53/UE
z dnia 7 lipca 2010 r.
w sprawie norm jako?ci i bezpieczeństwa narz?dów ludzkich przeznaczonych do przeszczepienia
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzgl?dniaj?c Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególno?ci jego art. 168 ust. 4,
uwzgl?dniaj?c wniosek Komisji Europejskiej,
uwzgl?dniaj?c opini? Komitetu Ekonomiczno-Spo?ecznego [1],
po konsultacji z Komitetem Regionów,
uwzgl?dniaj?c opini? Europejskiego Inspektora Ochrony Danych [2],
stanowi?c zgodnie ze zwyk?? procedur? ustawodawcz? [3],
a tak?e maj?c na uwadze, co nast?puje:
(1)
Na przestrzeni ostatnich 50 lat przeszczepianie narz?dów sta?o si?
powszechnym post?powaniem na ca?ym ?wiecie, przynosz?c ogromne korzy?ci
setkom tysi?cy pacjentów. W ci?gu ostatnich dwudziestu lat wykorzystanie
narz?dów ludzkich (zwanych dalej "narz?dami") do przeszczepienia stale
ros?o. Przeszczepianie narz?dów jest obecnie najbardziej op?acalnym
sposobem leczenia schy?kowej niewydolno?ci nerek i jedyn? dost?pn?
metod? leczenia schy?kowej niewydolno?ci takich narz?dów, jak w?troba,
p?uca czy serce.
(2) Wykorzystywanie narz?dów do przeszczepienia
wi??e si? jednak z ryzykiem. Szerokie zastosowanie lecznicze narz?dów do
przeszczepienia wymaga, aby ich jako?? i bezpieczeństwo zapewnia?y
zminimalizowanie ryzyka zwi?zanego z przenoszeniem chorób. Dobra
organizacja krajowych i mi?dzynarodowych systemów transplantacyjnych
oraz wykorzystanie najlepszej dost?pnej wiedzy specjalistycznej,
technologii oraz innowacyjnych metod leczenia mog? w znacz?cy sposób
obni?y? ryzyko dla biorców zwi?zane z przeszczepianiem narz?dów.
(3)
Ponadto dost?pno?? narz?dów do celów leczniczych zale?y od gotowo?ci
obywateli Unii do zostania ich dawcami. W celu ochrony zdrowia
publicznego i zapobiegania przenoszeniu chorób nale?y w czasie
pobierania, transportu i wykorzystywania narz?dów podj?? ?rodki
ochronne.
(4) W ka?dym roku narz?dy wymieniane s? mi?dzy państwami
cz?onkowskimi. Wymiana narz?dów jest wa?nym sposobem zwi?kszania liczby
dost?pnych narz?dów i zapewniania lepszej zgodno?ci mi?dzy dawc? a
biorc?, co wp?ywa na popraw? wyników przeszczepiania. Jest to
szczególnie wa?ne dla optymalnego leczenia niektórych grup pacjentów, na
przyk?ad pacjentów wymagaj?cych przeszczepienia w trybie pilnym,
pacjentów wysoko uczulonych lub dzieci. Powinna istnie? mo?liwo??
swobodnego przep?ywu dost?pnych narz?dów przez granice bez
niepotrzebnych trudno?ci i opó?nień.
(5) Jednak?e przeszczepianie
przeprowadzane jest przez szpitale lub specjalistów obj?tych ró?nymi
porz?dkami prawnymi, a w państwach cz?onkowskich istniej? znacz?ce
ró?nice w wymaganiach w zakresie jako?ci i bezpieczeństwa.
(6)
Istnieje zatem potrzeba wspólnych norm jako?ci i bezpieczeństwa w
zakresie pobierania, transportu i wykorzystywania narz?dów na poziomie
Unii. Normy te u?atwi?yby wymian? narz?dów z korzy?ci? dla tysi?cy
europejskich pacjentów potrzebuj?cych co roku tego typu leczenia.
Przepisy Unii powinny zapewnia?, aby narz?dy spe?nia?y uznane normy
jako?ci i bezpieczeństwa. Takie normy jako?ci i bezpieczeństwa pomog?yby
w upewnianiu opinii publicznej, ?e narz?dy pobierane od dawcy w innym
państwie cz?onkowskim s? obj?te tymi samymi gwarancjami dotycz?cymi
jako?ci i bezpieczeństwa co w ich w?asnym kraju.
(7)
Niedopuszczalne praktyki w zakresie dawstwa i przeszczepiania narz?dów
obejmuj? handel narz?dami, w niektórych przypadkach powi?zany z handlem
lud?mi maj?cym na celu pobranie od nich narz?dów, co stanowi powa?ne
pogwa?cenie praw podstawowych, a w szczególno?ci ludzkiej godno?ci i
nietykalno?ci fizycznej. Cho? zasadniczym celem niniejszej dyrektywy
jest bezpieczeństwo i jako?? narz?dów, to po?rednio przyczynia si? ona
równie? do zwalczania handlu narz?dami poprzez ustanowienie w?a?ciwych
organów, upowa?nienie o?rodków transplantacyjnych oraz ustanowienie
warunków pobierania narz?dów oraz systemów identyfikacji.
(8)
Zgodnie z art. 168 ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
(TFUE) ?rodki przyj?te na mocy jego art. 168 ust. 4 lit. a) nie mog?
narusza? przepisów krajowych dotycz?cych wykorzystania narz?dów do celów
medycznych, a zatem równie? samego chirurgicznego aktu przeszczepienia.
Niemniej jednak ze wzgl?du na cel, jakim jest ograniczenie ryzyka
zwi?zanego z przeszczepianiem, niniejsza dyrektywa powinna zawiera?
pewne przepisy dotycz?ce przeszczepiania, a w szczególno?ci przepisy
maj?ce zastosowanie w niezamierzonych i nieoczekiwanych sytuacjach
wyst?puj?cych podczas przeszczepiania, które mog? mie? wp?yw na jako?? i
bezpieczeństwo narz?dów.
(9) W celu zmniejszenia ryzyka i
maksymalizacji korzy?ci wynikaj?cych z przeszczepiania państwa
cz?onkowskie powinny wdro?y? skuteczne ramy jako?ci i bezpieczeństwa.
Ramy te powinny by? wdro?one i utrzymywane na ka?dym etapie procesu, od
dawstwa do przeszczepienia lub utylizacji narz?du, i powinny obejmowa?
uczestnicz?cy w nim personel medyczny oraz organizacj?, budynki,
wyposa?enie, materia?y, dokumentacj? i ewidencj?. Ramy jako?ci i
bezpieczeństwa powinny w razie potrzeby obejmowa? kontrole. Państwa
cz?onkowskie powinny by? zdolne do delegowania wykonywania czynno?ci
przewidzianych w ramach jako?ci i bezpieczeństwa specjalnym organom
uznanym za odpowiednie zgodnie z przepisami krajowymi, w tym europejskim
organizacjom wymiany narz?dów.
(10) Warunki pobierania narz?dów
powinny by? kontrolowane przez w?a?ciwe organy poprzez upowa?nienie
instytucji pobieraj?cych narz?dy. Takie instytucje powinny posiada?
w?a?ciw? organizacj?, odpowiednio wykwalifikowany lub wyszkolony i
kompetentny personel oraz odpowiednie pomieszczenia, a tak?e odpowiednie
materia?y.
(11) Stosunek korzy?ci do ryzyka jest podstawowym
aspektem przeszczepiania narz?dów. Z powodu niedoboru narz?dów, a tak?e
ze wzgl?du na zagro?enie ?ycia nieod??cznie zwi?zane z chorobami
prowadz?cymi do konieczno?ci przeszczepienia narz?dów ogólne korzy?ci
p?yn?ce z przeszczepiania narz?dów s? du?e i mo?na zaakceptowa? wi?ksze
ryzyko ni? w przypadku wi?kszo?ci terapii opieraj?cych si? na
wykorzystywaniu krwi, tkanek i komórek. Lekarz klinicysta odgrywa wa?n?
rol? w tym kontek?cie, decyduj?c, czy narz?dy nadaj? si? do
przeszczepienia. Niniejsza dyrektywa okre?la informacje wymagane do
przeprowadzenia tej oceny.
(12) Niezb?dnym etapem przeszczepiania
narz?dów jest ocena potencjalnego dawcy przed przeszczepieniem. Ocena ta
musi dostarcza? informacji wystarczaj?cych, by o?rodek transplantacyjny
móg? przeprowadzi? w?a?ciw? analiz? ryzyka i korzy?ci. W celu alokacji
narz?du w?a?ciwemu biorcy konieczne jest zbadanie i udokumentowanie
ryzyka i cech danego narz?du. Nale?y zebra? informacje z wywiadu
lekarskiego, badania fizykalnego i badań uzupe?niaj?cych potencjalnego
dawcy, by uzyska? wystarczaj?c? charakterystyk? narz?du i dawcy. Aby
uzyska? dok?adny, wiarygodny i obiektywny wywiad lekarski, zespó?
lekarski powinien przeprowadzi? rozmow? z ?ywym dawc? lub – w
niezb?dnych i stosownych przypadkach – z cz?onkami rodziny zmar?ego
dawcy, podczas której zespó? lekarski powinien odpowiednio poinformowa?
ich o potencjalnym ryzyku i konsekwencjach dawstwa i przeszczepienia.
Taka rozmowa jest wa?na w szczególno?ci ze wzgl?du na ograniczenia
czasowe w procesie dawstwa od zmar?ego dawcy, które zmniejszaj?
mo?liwo?? wykluczenia ewentualnych powa?nych chorób, które mog? zosta?
przeniesione.
(13) Niedobór narz?dów dost?pnych do przeszczepienia
oraz ograniczenia czasowe w procesie dawstwa i przeszczepienia narz?du
powoduj? konieczno?? uwzgl?dnienia sytuacji, w których zespó?
transplantacyjny nie dysponuje niektórymi informacjami wymaganymi do
charakterystyki narz?du i dawcy, o której mowa w cz??ci A za??cznika,
okre?laj?cej minimalny obowi?zkowy zestaw danych. W takich szczególnych
przypadkach zespó? lekarski powinien oceni? szczególne ryzyko, jakie dla
potencjalnego biorcy stanowi brak informacji oraz niewykonanie
przeszczepienia danego narz?du. W przypadku gdy pe?nej charakterystyki
narz?du zgodnie z cz??ci? A za??cznika nie mo?na uzyska? na czas lub ze
wzgl?du na szczególne okoliczno?ci, mo?na rozwa?y? wykorzystanie narz?du
do przeszczepienia, je?eli jego niewykonanie mo?e spowodowa? wi?ksze
ryzyko dla potencjalnego biorcy. Cz??? B za??cznika dotycz?ca
uzupe?niaj?cego zestawu danych powinna umo?liwi? dokonanie bardziej
szczegó?owej charakterystyki narz?du i dawcy.
(14) Nale?y
ustanowi? skuteczne przepisy dotycz?ce transportu narz?dów,
optymalizuj?ce czas niedokrwienia i ograniczaj?ce uszkodzenie narz?du.
Zachowuj?c tajemnic? lekarsk?, nale?y jednak dok?adnie oznakowa?
pojemnik na narz?d i do??czy? do niego niezb?dn? dokumentacj?.
(15)
System transplantacyjny powinien zapewnia? identyfikacj? narz?dów od
dawstwa do przeszczepienia oraz powinien umo?liwia? ostrzeganie w
przypadku wyst?pienia nieprzewidzianych powik?ań. Nale?y zatem wdro?y?
system umo?liwiaj?cy wykrywanie i badanie istotnych zdarzeń i reakcji
niepo??danych dla ochrony istotnych interesów osób, których to dotyczy.
(16)
Dawca narz?du jest cz?sto równie? dawc? tkanek. Wymagania jako?ci i
bezpieczeństwa narz?dów powinny uzupe?nia? istniej?cy system Unii w
zakresie tkanek i komórek ustanowiony w dyrektywie 2004/23/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie ustalenia norm
jako?ci i bezpiecznego oddawania, pobierania, testowania, przetwarzania,
konserwowania, przechowywania i dystrybucji tkanek i komórek ludzkich
[4] i by? z nim powi?zane. Nie musi to oznacza?, ?e systemy dla narz?dów
oraz dla tkanek i komórek powinny by? powi?zane elektronicznie.
Nieoczekiwana reakcja niepo??dana u dawcy lub biorcy narz?du powinna
zosta? zbadana przez w?a?ciwy organ i zg?oszona poprzez system
powiadamiania o istotnych zdarzeniach i reakcjach niepo??danych dla
tkanek i komórek zgodnie z t? dyrektyw?.
(17) Personel medyczny
bezpo?rednio uczestnicz?cy w akcie dawstwa, badaniu, charakterystyce,
pobieraniu, konserwowaniu, transporcie i przeszczepianiu narz?dów
powinien by? odpowiednio wykwalifikowany lub wyszkolony i kompetentny.
Rada Europy uzna?a znaczenie ustanowienia koordynatorów
transplantacyjnych na szczeblu szpitali. Rol? koordynatorów lub zespo?ów
koordynatorów transplantacyjnych nale?y uzna? za kluczow? nie tylko dla
poprawy skuteczno?ci procesu dawstwa i przeszczepienia, ale równie?
jako?ci i bezpieczeństwa narz?dów przeznaczonych do przeszczepienia.
(18)
Jako ogóln? zasad? nale?y wprowadzi? kontrolowanie wymiany narz?dów z
krajami trzecimi przez w?a?ciwy organ. Nale?y zezwala? na wymian?
narz?dów z krajami trzecimi tylko w przypadku gdy spe?nione s? normy
równorz?dne z normami przewidzianymi w niniejszej dyrektywie. Nale?y
jednak uwzgl?dni? wa?n? rol?, jak? odgrywaj? istniej?ce organizacje
wymiany narz?dów w wymianie narz?dów mi?dzy państwami cz?onkowskimi i
krajami trzecimi nale??cymi do takich organizacji.
(19) Wa?nym
czynnikiem w dawstwie narz?dów jest altruizm. W celu zapewnienia jako?ci
i bezpieczeństwa narz?dów programy przeszczepiania narz?dów powinny
opiera? si? na zasadzie dobrowolnego i nieodp?atnego dawstwa. Ma to
istotne znaczenie, gdy? naruszenie tych zasad mo?e prowadzi? do
niedopuszczalnego ryzyka. W przypadku gdy akt dawstwa nie jest
dobrowolny lub dokonany w celu uzyskania korzy?ci materialnych, jako??
procesu dawstwa mog?aby by? zagro?ona, poniewa? jego g?ównym lub jedynym
celem nie jest poprawa jako?ci ?ycia lub ratowanie ?ycia ludzkiego.
Nawet je?eli proces przebiega zgodnie z odpowiednimi normami jako?ci, to
wywiad lekarski uzyskany od potencjalnego ?ywego dawcy lub od cz?onków
rodziny potencjalnego zmar?ego dawcy, którzy staraj? si? o uzyskanie
korzy?ci materialnych lub poddani s? jakimkolwiek naciskom, mo?e nie by?
wystarczaj?co dok?adny z punktu widzenia tych cech lub chorób, które
mog? by? potencjalnie przeniesione z biorcy na dawc?. Mog?oby to
spowodowa? problemy w zakresie bezpieczeństwa potencjalnych biorców,
poniewa? zespó? lekarski mia?by ograniczone mo?liwo?ci przeprowadzenia
odpowiedniej oceny ryzyka. Nale?y przypomnie? w tym miejscu o Karcie
praw podstawowych Unii Europejskiej, a w szczególno?ci o zasadzie
okre?lonej w jej art. 3 ust. 2 lit. c). Zasad? t? zapisano równie? w
art. 21 Konwencji Rady Europy o prawach cz?owieka i biomedycynie,
ratyfikowanej przez wiele państw cz?onkowskich. Znalaz?a ona tak?e
odzwierciedlenie w wytycznych ?wiatowej Organizacji Zdrowia w sprawie
przeszczepiania komórek, tkanek i narz?dów ludzkich, zgodnie z którymi
cia?o ludzkie i jego cz??ci nie mog? by? przedmiotem transakcji
handlowych.
(20) Inne uznane na szczeblu mi?dzynarodowym zasady
dotycz?ce praktyk w zakresie dawstwa i przeszczepiania narz?dów obejmuj?
mi?dzy innymi po?wiadczenie lub potwierdzenie ?mierci zgodnie z
przepisami krajowymi przed pobraniem narz?dów od osób zmar?ych, a tak?e
alokacj? narz?dów w oparciu o przejrzyste i niedyskryminuj?ce kryteria
naukowe. Nale?y przypomnie? o tych zasadach i uwzgl?dni? je w kontek?cie
planu dzia?ania Komisji w sprawie dawstwa i przeszczepiania narz?dów.
(21)
W Unii istniej? ró?ne modele wyra?ania zgody na akt dawstwa, w tym
systemy typu opt-in, w których trzeba uzyska? wyra?n? zgod? na dawstwo
narz?dów, oraz systemy typu opt-out, w których dawstwo mo?e mie?
miejsce, chyba ?e istniej? jakiekolwiek dowody na to, ?e wyra?ono
jakikolwiek sprzeciw wobec dawstwa. Aby umo?liwi? poszczególnym osobom
wyra?enie swojej woli w tej kwestii, niektóre państwa cz?onkowskie
utworzy?y specjalne rejestry, w których obywatele j? wpisuj?. Niniejsza
dyrektywa nie narusza znacznej ró?norodno?ci systemów wyra?ania zgody
istniej?cych ju? w państwach cz?onkowskich. Ponadto poprzez plan
dzia?ania w sprawie dawstwa i przeszczepiania narz?dów Komisja zamierza
podnie?? ?wiadomo?? spo?eczn? w zakresie dawstwa narz?dów, a w
szczególno?ci utworzy? mechanizmy u?atwiaj?ce identyfikacj? dawców
narz?dów w ca?ej Europie.
(22) Artyku? 8 dyrektywy 95/46/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 pa?dziernika 1995 r. w sprawie
ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i
swobodnego przep?ywu tych danych [5] zabrania co do zasady przetwarzania
danych dotycz?cych zdrowia, ustanawiaj?c jednocze?nie ograniczone
odst?pstwa. Dyrektywa 95/46/WE wymaga tak?e, aby administrator danych
wprowadzi? w ?ycie odpowiednie ?rodki techniczne i organizacyjne w celu
ochrony danych osobowych przed przypadkowym lub nielegalnym zniszczeniem
lub przypadkow? utrat?, zmian?, niedozwolonym ujawnieniem lub dost?pem,
jak równie? przed wszelkimi innymi nielegalnymi formami przetwarzania.
Nale?y zapewni? wprowadzenie ?cis?ych zasad poufno?ci i ?rodków
bezpieczeństwa w celu ochrony danych osobowych dawców i biorców, zgodnie
z dyrektyw? 95/46/WE. Ponadto w?a?ciwy organ mo?e równie? konsultowa?
si? z krajowym organem nadzoruj?cym ochron? danych osobowych w sprawie
tworzenia ram przekazywania danych dotycz?cych narz?dów do i z krajów
trzecich. Zasad? ogóln? powinno by?, ?e to?samo?ci biorcy (biorców) nie
nale?y ujawnia? dawcy lub jego rodzinie i odwrotnie, co nie narusza
przepisów obowi?zuj?cych w państwach cz?onkowskich, które w okre?lonych
warunkach mog? zezwoli? na udost?pnienie takich informacji dawcy lub
jego rodzinie oraz biorcom narz?dów.
(23) W wi?kszo?ci państw
cz?onkowskich wyst?puje zarówno dawstwo od dawców ?ywych, jak i dawstwo
od dawców zmar?ych. Dawstwo od dawców ?ywych przesz?o z biegiem czasu
ewolucj?, dzi?ki której mo?na uzyska? dobre wyniki nawet wtedy, gdy
dawca i biorca nie s? genetycznie spokrewnieni. ?ywi dawcy powinni
zosta? poddani odpowiedniej ocenie w celu okre?lenia ich przydatno?ci do
dawstwa narz?du, aby zminimalizowa? ryzyko przeniesienia chorób na
biorc?. Ponadto ?ywi dawcy stoj? w obliczu ryzyka zwi?zanego zarówno z
badaniem w celu upewnienia si? co do ich przydatno?ci do dawstwa, jak i z
zabiegiem pobierania narz?du. Powik?ania mog? mie? charakter medyczny,
chirurgiczny, spo?eczny, finansowy lub psychologiczny. Poziom ryzyka
zale?y w szczególno?ci od rodzaju oddawanego narz?du. Dlatego dawstwo od
?ywych dawców musi odbywa? si? w sposób, który minimalizuje ryzyko
fizyczne, psychologiczne i spo?eczne dla dawcy i biorcy, a tak?e nie
zagra?a zaufaniu publicznemu do systemu ochrony zdrowia. Potencjalny
?ywy dawca musi by? w stanie podj?? samodzieln? decyzj? na postawie
wszystkich istotnych informacji i powinien by? z wyprzedzeniem
informowany o celu i charakterze dawstwa, jego konsekwencjach i ryzyku. W
zwi?zku z tym w celu zagwarantowania poszanowania zasad dotycz?cych
dawstwa nale?y zapewni? jak najlepsz? ochron? ?ywych dawców. Nale?y
równie? zauwa?y?, ?e niektóre państwa cz?onkowskie s? sygnatariuszami
Konwencji Rady Europy o prawach cz?owieka i biomedycynie i jej protoko?u
dodatkowego w sprawie przeszczepiania narz?dów i tkanek pochodzenia
ludzkiego. Pe?ne informacje, w?a?ciwa ocena i odpowiednia obserwacja w
okresie odleg?ym to uznane na szczeblu mi?dzynarodowym ?rodki ochrony
?ywych dawców, przyczyniaj?ce si? równie? do zapewnienia jako?ci i
bezpieczeństwa narz?dów.
(24) W?a?ciwe organy państw cz?onkowskich
powinny odgrywa? istotn? rol? w zapewnianiu jako?ci i bezpieczeństwa
narz?dów na ka?dym etapie procesu, od dawstwa do przeszczepienia, oraz w
ocenie ich jako?ci i bezpieczeństwa przez ca?y okres rekonwalescencji
pacjenta i w czasie pó?niejszej obserwacji. W tym celu potrzebny jest
nie tylko system zg?aszania istotnych zdarzeń i reakcji niepo??danych,
ale równie? zbieranie odpowiednich danych dotycz?cych okresu po
przeszczepieniu w celu uzyskania pe?niejszej oceny jako?ci i
bezpieczeństwa narz?dów przeznaczonych do przeszczepienia. Wymiana
takich informacji mi?dzy państwami cz?onkowskimi u?atwi?aby dalsz?
popraw? dawstwa i przeszczepiania w ca?ej Unii. Jak podkre?lono w
zaleceniu Rec(2006)15 Komitetu Ministrów Rady Europy do państw
cz?onkowskich w sprawie kontekstu, funkcjonowania i odpowiedzialno?ci
krajowej organizacji transplantacyjnej, preferowanym rozwi?zaniem jest
jeden organ, uznawany oficjalnie i dzia?aj?cy na zasadzie non-profit,
odpowiadaj?cy ogólnie za dawstwo, alokacj?, identyfikacj? i rozliczenie
narz?dów. Jednak, stosownie przede wszystkim do podzia?u kompetencji w
państwach cz?onkowskich, przy koordynowaniu dawstwa, alokacji lub
przeszczepiania narz?dów mog? wspó?pracowa? ze sob? organy lokalne,
regionalne, krajowe lub mi?dzynarodowe, pod warunkiem stosowania ram
zapewniaj?cych mo?liwo?? rozliczenia, wspó?prac? i skuteczno??.
(25)
Państwa cz?onkowskie powinny ustanowi? przepisy dotycz?ce sankcji
maj?cych zastosowanie w razie naruszenia krajowych przepisów przyj?tych
na mocy niniejszej dyrektywy oraz zapewnia? ich wprowadzenie w ?ycie.
Sankcje te powinny by? skuteczne, proporcjonalne i odstraszaj?ce.
(26)
Komisj? nale?y upowa?ni? do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z
art. 290 TFUE w celu dostosowywania za??cznika. Komisja powinna
uzupe?nia? lub zmienia? minimalny zestaw danych okre?lony w cz??ci A
za??cznika tylko w wyj?tkowych sytuacjach, gdy jest to uzasadnione
powa?nym zagro?eniem dla zdrowia ludzkiego, oraz uzupe?nia? lub zmienia?
uzupe?niaj?cy zestaw danych okre?lony w cz??ci B za??cznika w celu
dostosowywania go do post?pu naukowego i do prowadzonych na szczeblu
mi?dzynarodowym prac w zakresie jako?ci i bezpieczeństwa narz?dów
przeznaczonych do przeszczepienia. Szczególnie wa?ne jest, aby w czasie
prac przygotowawczych Komisja prowadzi?a stosowne konsultacje, w tym na
poziomie eksperckim.
(27) Wymiana narz?dów mi?dzy państwami
cz?onkowskimi wymaga przyj?cia przez Komisj? jednolitych zasad
dotycz?cych procedur przekazywania informacji na temat narz?dów
charakterystyki dawcy, a tak?e zapewniania identyfikacji narz?dów i
zg?aszania istotnych zdarzeń i reakcji niepo??danych w celu zapewnienia
najwy?szych norm jako?ci i bezpieczeństwa wymienianych narz?dów. Zgodnie
z art. 291 TFUE przepisy i ogólne zasady dotycz?ce mechanizmów kontroli
wykonywania uprawnień wykonawczych Komisji sprawowanej przez państwa
cz?onkowskie maj? by? ustanawiane z wyprzedzeniem w drodze
rozporz?dzenia przyjmowanego zgodnie ze zwyk?? procedur? ustawodawcz?.
Do czasu przyj?cia tego nowego rozporz?dzenia nadal zastosowanie ma
decyzja Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiaj?ca warunki
wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji [6], z wyj?tkiem
procedury regulacyjnej po??czonej z kontrol?, która nie ma
zastosowania.
(28) Poniewa? cele niniejszej dyrektywy, a
mianowicie ustanowienie norm jako?ci i bezpieczeństwa dla narz?dów do
przeznaczonych do przeszczepienia do cia?a ludzkiego, nie mog? zosta?
osi?gni?te w sposób wystarczaj?cy przez państwa cz?onkowskie, natomiast
ze wzgl?du na rozmiary dzia?ań mo?liwe jest lepsze ich osi?gni?cie na
poziomie Unii, Unia mo?e przyj?? ?rodki zgodnie z zasad? pomocniczo?ci
okre?lon? w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasad?
proporcjonalno?ci okre?lon? w tym artykule niniejsza dyrektywa nie
wykracza poza to, co jest konieczne do osi?gni?cia tych celów,
PRZYJMUJ? NINIEJSZ? DYREKTYW?:
ROZDZIA? I
PRZEDMIOT, ZAKRES I DEFINICJE
Artyku? 1
Przedmiot
Niniejsza
dyrektywa ustanawia przepisy w celu zapewnienia norm jako?ci i
bezpieczeństwa narz?dów ludzkich (zwanych dalej "narz?dami")
przeznaczonych do przeszczepienia do cia?a ludzkiego, aby zapewni?
wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego.
Artyku? 2
Zakres
1.
Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do dawstwa, badania,
charakterystyki, pobierania, konserwowania, transportu i przeszczepiania
narz?dów przeznaczonych do przeszczepienia.
2. W przypadkach,
kiedy narz?dy takie s? stosowane do celów badawczych, niniejsza
dyrektywa ma zastosowanie tylko wówczas, kiedy narz?dy te przeznaczone
s? do przeszczepienia do cia?a ludzkiego.
Artyku? 3
Definicje
Na u?ytek niniejszej dyrektywy stosuje si? nast?puj?ce definicje:
a)
"upowa?nienie" oznacza upowa?nienie, akredytacj?, wyznaczenie,
udzielenie licencji lub rejestracj?, zale?nie od poj?? i praktyk
stosowanych w ka?dym z państw cz?onkowskich;
b) "w?a?ciwy organ"
oznacza organ, placówk?, organizacj? lub instytucj? odpowiedzialn? za
wdro?enie wymogów niniejszej dyrektywy;
c) "utylizacja" oznacza ostateczne post?powanie z narz?dem w przypadku, kiedy nie zosta? on wykorzystany do przeszczepienia;
d)
"dawca" oznacza osob?, która oddaje jeden lub kilka narz?dów,
niezale?nie od tego, czy dawstwo nast?puje za ?ycia czy po ?mierci;
e) "dawstwo" oznacza oddanie narz?dów do przeszczepienia;
f)
"charakterystyka dawcy" oznacza zebranie istotnych informacji na temat
cech dawcy, niezb?dnych do oceny, czy jest on odpowiednim dawc?
narz?dów, w celu przeprowadzenia w?a?ciwej oceny ryzyka,
zminimalizowania ryzyka dla biorcy oraz zoptymalizowania alokacji
narz?dów;
g) "europejska organizacja wymiany narz?dów" oznacza
organizacj? nienastawion? na zysk, publiczn? lub prywatn?, zajmuj?c? si?
wymian? narz?dów na poziomie krajowym lub transgranicznym, w której
wi?kszo?? krajów cz?onkowskich stanowi? państwa cz?onkowskie;
h)
"narz?d" oznacza wyodr?bnion? cz??? cia?a ludzkiego, zbudowan? z ró?nych
tkanek, zdoln? do utrzymywania swojej struktury, ukrwienia i mo?liwo?ci
pe?nienia funkcji fizjologicznych przy znacz?cym stopniu autonomii.
Cz??? narz?du jest równie? uwa?ana za narz?d, je?eli ma ona by?
wykorzystana w ciele ludzkim w tym samym celu, co ca?y narz?d, przy
zachowaniu wymagań w zakresie struktury i ukrwienia;
i)
"charakterystyka narz?du" oznacza zebranie istotnych informacji na temat
cech narz?du, niezb?dnych do oceny, czy nadaje si? on do
przeszczepienia, w celu przeprowadzenia w?a?ciwej oceny ryzyka,
zminimalizowania ryzyka dla biorcy oraz zoptymalizowania alokacji
narz?dów;
j) "pobieranie" oznacza proces, w wyniku którego oddawane narz?dy staj? si? dost?pne;
k)
"instytucja pobieraj?ca narz?dy" oznacza instytucj? ochrony zdrowia,
zespó? lub oddzia? szpitala, osob? lub ka?dy inny podmiot prowadz?cy lub
koordynuj?cy pobieranie narz?dów ludzkich, upowa?niony do tego przez
w?a?ciwy organ zgodnie z ramami prawnymi stosowanymi w danym państwie
cz?onkowskim;
l) "konserwowanie" oznacza zastosowanie odczynników
chemicznych, dokonywanie zmian w warunkach ?rodowiskowych lub inne
?rodki stosowane w celu zapobie?enia lub opó?nienia biologicznej lub
fizycznej degradacji narz?dów od ich pobrania do przeszczepienia;
m) "biorca" oznacza osob?, która otrzymuje przeszczepiany narz?d;
n)
"istotne zdarzenie niepo??dane" oznacza ka?de niepo??dane i
nieoczekiwane zdarzenie zwi?zane z dowolnym etapem procesu, od dawstwa
do przeszczepienia, które mo?e doprowadzi? do przeniesienia choroby,
która mo?e zosta? przeniesiona, zgonu lub zagro?enia ?ycia, uszkodzenia
cia?a lub niepe?nosprawno?ci pacjentów, lub które mo?e spowodowa?
chorob? lub konieczno?? hospitalizacji albo ich wyd?u?enie;
o)
"istotna reakcja niepo??dana" oznacza niezamierzon? reakcj?, w tym
chorob?, która mo?e zosta? przeniesiona, wyst?puj?c? u ?ywego dawcy lub u
biorcy, która mo?e by? zwi?zana z dowolnym etapem procesu, od dawstwa
do przeszczepienia, która prowadzi do zgonu, zagro?enia ?ycia,
uszkodzenia cia?a lub niepe?nosprawno?ci albo która powoduje chorob? lub
konieczno?? hospitalizacji albo ich wyd?u?enie;
p) "procedury
operacyjne" oznaczaj? pisemne instrukcje opisuj?ce etapy danego procesu,
w tym wykorzystywane materia?y i metody oraz oczekiwany wynik końcowy;
q)
"przeszczepienie" oznacza proces maj?cy na celu przywrócenie niektórych
funkcji cia?a ludzkiego przez przeniesienie narz?du dawcy do cia?a
biorcy;
r) "o?rodek transplantacyjny" oznacza instytucj? ochrony
zdrowia, zespó? lub oddzia? szpitala lub dowolny inny podmiot prowadz?cy
przeszczepianie narz?dów, upowa?niony do tego przez w?a?ciwy organ
zgodnie z ramami prawnymi stosowanymi w danym państwie cz?onkowskim;
s)
"identyfikacja" oznacza zdolno?? do umiejscowienia i zidentyfikowania
narz?du na ka?dym etapie procesu, od dawstwa do przeszczepienia lub
utylizacji narz?du, w tym zdolno?? do:
- identyfikacji dawcy i instytucji pobieraj?cej narz?dy,
- identyfikacji biorcy (biorców) w o?rodku transplantacyjnym (o?rodkach transplantacyjnych), oraz
-
umiejscowienia i identyfikacji wszystkich istotnych informacji, innych
ni? dane osobowe, odnosz?cych si? do produktów i materia?ów maj?cych
kontakt z tym narz?dem.
ROZDZIA? II
JAKO?? I BEZPIECZE?STWO NARZ?DÓW
Artyku? 4
Ramy jako?ci i bezpieczeństwa
1.
Państwa cz?onkowskie zapewniaj? ustanowienie ram jako?ci i
bezpieczeństwa obejmuj?cych wszystkie etapy procesu od dawstwa do
przeszczepienia lub utylizacji narz?du, zgodnie z zasadami ustanowionymi
w niniejszej dyrektywie.
2. Ramy jako?ci i bezpieczeństwa przewiduj? przyj?cie i wdro?enie procedur operacyjnych dotycz?cych:
a) weryfikacji to?samo?ci dawcy;
b)
weryfikacji danych dotycz?cych zgody, upowa?nienia lub braku
jakiegokolwiek sprzeciwu dawcy lub rodziny dawcy, zgodnie z przepisami
krajowymi maj?cymi zastosowanie tam, gdzie ma miejsce dawstwo i
pobieranie;
c) weryfikacji przeprowadzenia pe?nej charakterystyki dawcy i narz?du zgodnie z art. 7 i z za??cznikiem;
d) pobierania, pakowania zapewniaj?cego konserwowanie i znakowania narz?dów zgodnie z art. 5, 6 i 8;
e) transportu narz?dów zgodnie z art. 8;
f)
zapewniania identyfikacji, zgodnie z art. 10, gwarantuj?ce zgodno?? z
przepisami Unii i z przepisami krajowymi w zakresie ochrony danych
osobowych i poufno?ci;
g) dok?adnego, szybkiego i weryfikowalnego zg?aszania istotnych zdarzeń i reakcji niepo??danych zgodnie z art. 11 ust. 1;
h) post?powania w przypadku istotnych zdarzeń i reakcji niepo??danych, zgodnie z art. 11 ust. 2.
Procedury
operacyjne, o których mowa w lit. f), g) i h), okre?laj? mi?dzy innymi
zakres odpowiedzialno?ci instytucji pobieraj?cych narz?dy, europejskich
organizacji wymiany narz?dów i o?rodków transplantacyjnych.
3.
Ponadto ramy jako?ci i bezpieczeństwa musz? zapewnia?, aby personel
medyczny uczestnicz?cy we wszystkich etapach procesu od dawstwa do
przeszczepienia lub utylizacji narz?du by? odpowiednio wykwalifikowany
lub wyszkolony i kompetentny, oraz przewiduj? specjalistyczne programy
szkoleń dla tego personelu.
Artyku? 5
Instytucje pobieraj?ce narz?dy
1.
Państwa cz?onkowskie zapewniaj?, aby pobieranie narz?dów odbywa?o si?
w, lub prowadzone by?o przez instytucje pobieraj?ce narz?dy, których
dzia?alno?? jest zgodna z przepisami niniejszej dyrektywy.
3. Na
wniosek Komisji lub innego państwa cz?onkowskiego, dane państwo
cz?onkowskie udziela informacji na temat wymogów krajowych w zakresie
upowa?niania instytucji pobieraj?cych narz?dy.
Artyku? 6
Pobieranie narz?dów
1.
Państwa cz?onkowskie zapewniaj? wykonywanie czynno?ci medycznych,
takich jak wybór i ocena dawców, w instytucjach pobieraj?cych narz?dy, w
konsultacji i zgodnie ze wskazówkami lekarza medycyny, o którym mowa w
dyrektywie 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 wrze?nia
2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych [7].
2.
Państwa cz?onkowskie zapewniaj? pobieranie narz?dów w salach
operacyjnych zaprojektowanych, wybudowanych, utrzymywanych i
eksploatowanych zgodnie z odpowiednimi normami i z najlepsz? praktyk?
medyczn?, tak aby zapewni? jako?? i bezpieczeństwo pobieranych narz?dów.
3.
Państwa cz?onkowskie zapewniaj? eksploatowanie urz?dzeń i materia?ów
wykorzystywanych do pobierania narz?dów zgodnie z odpowiednimi
przepisami, normami i wytycznymi Unii, mi?dzynarodowymi i krajowymi w
zakresie sterylizacji wyrobów medycznych.
Artyku? 7
Charakterystyka narz?du i dawcy
1.
Państwa cz?onkowskie zapewniaj? przeprowadzenie charakterystyki
wszystkich pobieranych narz?dów i ich dawców przed przeszczepieniem w
drodze zebrania informacji okre?lonych w za??czniku.
Informacje
okre?lone w cz??ci A za??cznika obejmuj? minimalny zestaw danych, które
nale?y zebra? w ka?dym przypadku dawstwa. Informacje okre?lone w cz??ci B
za??cznika stanowi? uzupe?niaj?cy zestaw danych, które nale?y zebra?
dodatkowo, w oparciu o decyzj? zespo?u lekarskiego, z uwzgl?dnieniem
dost?pno?ci takich informacji i szczególnych okoliczno?ci wyst?puj?cych w
danym przypadku.
2. Niezale?nie od ust. 1, je?eli zgodnie z ocen?
ryzyka i korzy?ci w danym przypadku, w tym w nag?ych przypadkach
zagro?enia ?ycia, spodziewane korzy?ci dla biorcy przewa?aj? nad
ryzykiem wynikaj?cym z niekompletno?ci danych, to mo?na rozwa?y?
wykorzystanie narz?du do przeszczepienia, nawet je?eli nie wszystkie
minimalne dane okre?lone w cz??ci A za??cznika s? dost?pne.
3. W
celu spe?nienia wymogów jako?ci i bezpieczeństwa ustanowionych w
niniejszej dyrektywie zespó? lekarski dok?ada starań o uzyskanie
wszystkich niezb?dnych informacji od ?ywych dawców i dostarcza im w tym
celu informacje niezb?dne do zrozumienia konsekwencji dawstwa. W
przypadku dawstwa od zmar?ego dawcy zespó? lekarski dok?ada starań –
je?eli jest to mo?liwe i stosowne – o uzyskanie takich informacji od
cz?onków rodziny zmar?ego dawcy lub innych osób. Zespó? lekarski dok?ada
ponadto starań o u?wiadomienie wszystkim stronom, od których wymaga si?
przekazania informacji, znaczenia szybkiego przekazywania tych
informacji.
4. Badania wymagane do charakterystyki narz?du i dawcy
przeprowadza laboratorium zatrudniaj?ce odpowiednio wykwalifikowany lub
wyszkolony i kompetentny personel oraz posiadaj?ce odpowiednie obiekty i
wyposa?enie.
5. Państwa cz?onkowskie zapewniaj?, aby w
organizacjach, organach i laboratoriach przeprowadzaj?cych
charakterystyk? narz?dów i dawców obowi?zywa?y odpowiednie procedury
operacyjne, w celu zapewnienia terminowego przekazywania informacji w
zakresie charakterystyki narz?dów i dawców do o?rodka
transplantacyjnego.
6. W przypadku gdy państwa cz?onkowskie
dokonuj? wymiany narz?dów, zapewniaj? one przekazywanie okre?lonych w
za??czniku informacji na temat charakterystyki narz?dów i dawców
drugiemu państwu cz?onkowskiemu uczestnicz?cemu w wymianie narz?dów
zgodnie z procedurami ustanowionymi przez Komisj? na mocy art. 29.
Artyku? 8
Transport narz?dów
1. Państwa cz?onkowskie zapewniaj? spe?nienie nast?puj?cych wymogów:
a)
w organizacjach, organach lub przedsi?biorstwach uczestnicz?cych w
transporcie narz?dów obowi?zuj? odpowiednie procedury operacyjne
wykluczaj?ce mo?liwo?? uszkodzenia narz?du w czasie transportu i
zapewniaj?ce odpowiedni czas trwania transportu;
b) pojemniki wykorzystywane do transportu narz?dów s? opatrzone nast?puj?cymi informacjami:
(i)
dane identyfikacyjne instytucji pobieraj?cej narz?dy oraz instytucji, w
której mia?o miejsce pobranie narz?du, w tym ich adresy i numery
telefonów;
(ii) dane identyfikacyjne o?rodka transplantacyjnego, do którego transportowany jest narz?d, w tym jego adres i numer telefonu;
(iii)
informacja, ?e opakowanie zawiera narz?d, okre?laj?ca rodzaj narz?du
oraz – gdy ma to zastosowanie – jego umiejscowienie w organizmie dawcy
(lewy lub prawy), oraz oznakowanie "OSTRO?NIE";
(iv) zalecane warunki transportu, w tym utrzymywania pojemnika w odpowiedniej temperaturze i pozycji;
c) do transportowanych narz?dów za??cza si? sprawozdanie dotycz?ce charakterystyki narz?du i dawcy.
2. Wymogi ustanowione w ust. 1. lit. b) nie musz? jednak mie? zastosowania do transportu w ramach tej samej instytucji.
Artyku? 9
O?rodki transplantacyjne
1.
Państwa cz?onkowskie zapewniaj?, aby przeszczepianie odbywa?o si? w lub
prowadzone by?o przez o?rodki transplantacyjne przestrzegaj?ce
przepisów niniejszej dyrektywy.
2. W?a?ciwy organ okre?la w upowa?nieniu, jakie czynno?ci mo?e prowadzi? dany o?rodek transplantacyjny.
3. Przed przeszczepieniem o?rodek transplantacyjny sprawdza:
a) czy przeprowadzono pe?n? charakterystyk? narz?du i dawcy i dokonano jej zapisu zgodnie z art. 7 i z za??cznikiem;
b) czy zachowano warunki konserwowania i transportu narz?dów.
4.
Na wniosek Komisji lub innego państwa cz?onkowskiego dane państwo
cz?onkowskie udziela informacji na temat wymogów krajowych w zakresie
udzielania upowa?nień o?rodkom transplantacyjnym.
Artyku? 10
Identyfikacja
1.
Państwa cz?onkowskie zapewniaj?, aby narz?dy pobrane, alokowane i
przeszczepione na ich terytorium mog?y by? zidentyfikowane w przebiegu
ca?ego procesu od dawcy do biorcy i odwrotnie, w celu ochrony zdrowia
dawców i biorców.
2. Państwa cz?onkowskie zapewniaj? wdro?enie
systemu identyfikacji dawców i biorców, umo?liwiaj?cego zidentyfikowanie
ka?dego przypadku dawstwa oraz ka?dego pobranego w ten sposób narz?du i
jego biorcy. W odniesieniu do tego systemu państwa cz?onkowskie
zapewniaj? wprowadzenie ?rodków zapewniaj?cych poufno?? i bezpieczeństwo
danych zgodnie z przepisami Unii i z przepisami krajowymi, jak stanowi
art. 16.
3. Państwa cz?onkowskie zapewniaj?:
a)
przechowywanie przez w?a?ciwy organ lub inne organy uczestnicz?ce w
procesie od dawstwa do przeszczepienia lub utylizacji narz?du danych
koniecznych do zapewnienia identyfikacji na wszystkich etapach procesu
od aktu dawstwa do przeszczepienia lub utylizacji narz?du oraz
informacji na temat charakterystyki narz?du i dawcy okre?lonych w
za??czniku, zgodnie z ramami jako?ci i bezpieczeństwa;
b)
przechowywanie danych koniecznych do pe?nej identyfikacji przez co
najmniej 30 lat od dawstwa. Dane takie mog? by? przechowywane w formie
elektronicznej.
4. W przypadku gdy państwa cz?onkowskie dokonuj?
wymiany narz?dów, przekazuj? one informacje niezb?dne do zapewnienia
identyfikacji narz?dów zgodnie z procedurami ustanowionymi przez Komisj?
na mocy art. 29.
Artyku? 11
System zg?aszania istotnych zdarzeń i reakcji niepo??danych oraz sposób post?powania w razie ich wyst?pienia
1.
Państwa cz?onkowskie zapewniaj? wdro?enie systemu zg?aszania,
analizowania, rejestrowania i przekazywania stosownych i niezb?dnych
informacji o istotnych zdarzeniach niepo??danych, które mog? wp?ywa? na
jako?? i bezpieczeństwo narz?dów, a których przyczyny mog? by? zwi?zane z
badaniem, charakterystyk?, pobieraniem, konserwowaniem i transportem
narz?dów, a tak?e o wszelkich istotnych reakcjach niepo??danych,
zaobserwowanych podczas przeszczepiania lub po przeszczepieniu, które
mog? by? zwi?zane z tymi dzia?aniami.
2. Państwa cz?onkowskie
zapewniaj? wprowadzenie procedury operacyjnej dotycz?cej post?powania w
przypadku wyst?pienia istotnych zdarzeń i reakcji niepo??danych, zgodnie
z ramami jako?ci i bezpieczeństwa.
3. W szczególno?ci, w
odniesieniu do ust. 1 i 2, państwa cz?onkowskie zapewniaj? wprowadzenie
procedur operacyjnych dotycz?cych powiadamiania, we w?a?ciwym czasie:
a)
w?a?ciwego organu i zainteresowanej instytucji pobieraj?cej narz?dy lub
zainteresowanego o?rodka transplantacyjnego o wszelkich istotnych
zdarzeniach i reakcjach niepo??danych;
b) w?a?ciwego organu o
?rodkach dotycz?cych sposobu post?powania w przypadku wyst?pienia
istotnych zdarzeń i reakcji niepo??danych.
4. W przypadku gdy
państwa cz?onkowskie dokonuj? wymiany narz?dów, zapewniaj? one
zg?aszanie istotnych zdarzeń i reakcji niepo??danych zgodnie z
procedurami ustanowionymi przez Komisj? na mocy art. 29.
5.
Państwa cz?onkowskie zapewniaj? powi?zanie systemu zg?aszania, o którym
mowa w ust. 1 niniejszego artyku?u, z systemem powiadamiania
ustanowionym zgodnie z art. 11 ust. 1 dyrektywy 2004/23/WE.
Artyku? 12
Personel medyczny
Państwa
cz?onkowskie zapewniaj?, aby personel medyczny bezpo?rednio
zaanga?owany w proces od dawstwa do przeszczepienia lub utylizacji
narz?dów posiada? odpowiednie kwalifikacje lub by? wyszkolony i
kompetentny w zakresie wykonywanych zadań oraz mia? mo?liwo??
uczestnictwa w odpowiednich szkoleniach, o czym mowa w art. 4 ust. 3.
ROZDZIA? III
OCHRONA DAWCÓW I BIORCÓW, WYBÓR I OCENA DAWCÓW
Artyku? 13
Zasady reguluj?ce dawstwo narz?dów
1. Państwa cz?onkowskie zapewniaj? dobrowolny i nieodp?atny charakter dawstwa narz?dów od zmar?ych i ?ywych dawców.
2.
Zasada bezp?atno?ci nie stoi na przeszkodzie w otrzymaniu przez ?ywych
dawców rekompensaty, pod warunkiem ?e jest ona ?ci?le ograniczona do
pokrycia kosztów poniesionych i przychodów utraconych w zwi?zku z aktem
dawstwa. Państwa cz?onkowskie okre?laj? warunki, na jakich taka
rekompensata mo?e by? wyp?acana, unikaj?c zarazem jakichkolwiek zach?t
finansowych lub korzy?ci finansowych dla potencjalnego dawcy.
3.
Państwa cz?onkowskie zakazuj? og?aszania zapotrzebowania na narz?dy lub
ich dost?pno?ci, o ile takie og?aszanie wi??e si? z oferowaniem lub
oczekiwaniem zysku materialnego lub porównywalnych korzy?ci.
4. Państwa cz?onkowskie zapewniaj? nienastawiony na zysk charakter pobierania narz?dów.
Artyku? 14
Wymagania dotycz?ce zgody
Narz?dy
pobiera si? dopiero po spe?nieniu wszystkich obowi?zuj?cych w danym
państwie cz?onkowskim wymogów dotycz?cych zgody, upowa?nienia lub braku
jakiegokolwiek sprzeciwu.
Artyku? 15
Aspekty jako?ci i bezpieczeństwa w przypadku dawstwa od ?ywych dawców
1.
Państwa cz?onkowskie podejmuj? wszystkie ?rodki niezb?dne do
zapewnienia jak najlepszej ochrony ?ywych dawców w celu pe?nego
zagwarantowania jako?ci i bezpieczeństwa narz?dów do przeszczepienia.
2.
Państwa cz?onkowskie zapewniaj?, aby wybór ?ywych dawców nast?powa? w
oparciu o ocen? stanu ich zdrowia i wywiad lekarski, przez odpowiednio
wykwalifikowanych lub wyszkolonych i kompetentnych specjalistów. Ocena
taka mo?e prowadzi? do wykluczenia osób, w przypadku których dawstwo
mo?e stanowi? niedopuszczalne zagro?enie dla zdrowia.
3. Państwa
cz?onkowskie zapewniaj? prowadzenie rejestru lub ewidencji ?ywych
dawców, zgodnie z przepisami Unii i przepisami krajowymi o ochronie
danych osobowych i o poufno?ci danych statystycznych.
4. Państwa
cz?onkowskie podejmuj? starania o prowadzenie obserwacji ?ywych dawców w
okresie odleg?ym i wprowadzaj? zgodnie z przepisami krajowymi system
identyfikacji, zg?aszania i reakcji na wydarzenia mog?ce mie? zwi?zek z
jako?ci? i bezpieczeństwem oddanego narz?du, a tym samym z
bezpieczeństwem biorcy, a tak?e na istotne reakcje niepo??dane u ?ywego
dawcy, które mog? wynika? z dawstwa.
Artyku? 16
Ochrona danych osobowych, poufno?? i bezpieczeństwo przetwarzania danych
Państwa
cz?onkowskie zapewniaj? pe?ne i skuteczne przestrzeganie podstawowego
prawa do ochrony danych osobowych we wszystkich dzia?aniach zwi?zanych z
dawstwem i przeszczepianiem narz?dów zgodnie z przepisami Unii w
zakresie ochrony danych osobowych, w tym z dyrektyw? 95/46/WE, a w
szczególno?ci z jej art. 8 ust. 3, art. 16, art. 17 i art. 28 ust. 2.
Zgodnie z dyrektyw? 95/46/WE państwa cz?onkowskie podejmuj? wszystkie
niezb?dne ?rodki w celu zapewnienia:
a) zachowania poufno?ci i
bezpieczeństwa przetwarzanych danych zgodnie z art. 16 i 17 dyrektywy
95/46/WE. Wszelki nieupowa?niony dost?p do danych lub systemów
pozwalaj?cych na identyfikacj? dawcy lub biorcy podlega sankcjom zgodnie
z art. 23 niniejszej dyrektywy;
b) niemo?liwo?ci identyfikacji
dawców i biorców, których dane s? przetwarzane do celów niniejszej
dyrektywy, z wyj?tkiem przypadków, w których na identyfikacj? zezwala
art. 8 ust. 2 i 3 dyrektywy 95/46/WE oraz krajowe przepisy wdra?aj?ce
niniejsz? dyrektyw?. Wszelkie wykorzystywanie systemów lub danych
umo?liwiaj?cych identyfikacj? dawców lub biorców do identyfikowania
dawców lub biorców w celach innych ni? cele, na które zezwala art. 8
ust. 2 i 3 dyrektywy 95/46/WE oraz krajowe przepisy wdra?aj?ce t?
dyrektyw?, w tym w celach medycznych, podlegaj? sankcjom zgodnie z art.
23 niniejszej dyrektywy;
c) spe?nienia zasad dotycz?cych jako?ci danych okre?lonych w art. 6 dyrektywy 95/46/WE.
ROZDZIA? IV
OBOWI?ZKI W?A?CIWYCH ORGANÓW I WYMIANA INFORMACJI
Artyku? 17
Wyznaczenie w?a?ciwych organów i ich zadania
1. Państwa cz?onkowskie wyznaczaj? jeden w?a?ciwy organ lub wi?ksz? ich liczb?.
Państwa
cz?onkowskie mog? delegowa? lub udzieli? zgody w?a?ciwemu organowi na
delegowanie wykonania cz??ci lub ca?o?ci zadań przypisanych mu zgodnie z
niniejsz? dyrektyw? na inn? instytucj?, uznan? za odpowiedni? w ?wietle
przepisów krajowych. Instytucja taka mo?e równie? wspiera? w?a?ciwy
organ w pe?nieniu jego funkcji.
2. W?a?ciwe organy podejmuj? w szczególno?ci nast?puj?ce ?rodki:
a) ustanowienie i aktualizowanie ram jako?ci i bezpieczeństwa zgodnie z art. 4;
b)
zapewnienie regularnych kontroli instytucji pobieraj?cych narz?dy i
o?rodków transplantacyjnych w celu zapewnienia przestrzegania wymogów
niniejszej dyrektywy;
c) udzielanie upowa?nień instytucjom
pobieraj?cym narz?dy lub o?rodkom transplantacyjnym oraz, w
uzasadnionych przypadkach, zawieszanie lub wycofywanie takich upowa?nień
lub zakazywanie instytucjom pobieraj?cym narz?dy lub o?rodkom
transplantacyjnym prowadzenia dzia?alno?ci, w przypadku gdy kontrole
wyka??, ?e takie instytucje lub o?rodki nie przestrzegaj? wymogów
niniejszej dyrektywy;
d) wprowadzenie systemu zg?aszania i
procedury post?powania w przypadku wyst?pienia istotnych zdarzeń lub
reakcji niepo??danych zgodnie z art. 11 ust. 1 i 2;
e) wydawanie
odpowiednich wytycznych dla instytucji ochrony zdrowia, pracowników
opieki zdrowotnej oraz innych podmiotów uczestnicz?cych we wszystkich
etapach procesu od dawstwa do przeszczepienia lub utylizacji narz?du;
wytyczne te mog? dotyczy? mi?dzy innymi zbierania stosownych informacji w
okresie po przeszczepieniu w celu dokonania oceny jako?ci i
bezpieczeństwa przeszczepionych narz?dów;
f) wsz?dzie tam, gdzie
to mo?liwe – uczestnictwo w sieci w?a?ciwych organów, o której mowa w
art. 19, oraz koordynacja na poziomie krajowym wk?adu w dzia?alno?? tej
sieci;
g) nadzór nad wymian? narz?dów z innymi państwami cz?onkowskimi i z krajami trzecimi zgodnie z art. 20 ust. 1;
h)
zapewnianie pe?nego i skutecznego przestrzegania podstawowego prawa do
ochrony danych osobowych we wszystkich dzia?aniach zwi?zanych z
przeszczepianiem narz?dów zgodnie z przepisami Unii dotycz?cymi ochrony
danych osobowych, w szczególno?ci z dyrektyw? 95/46/WE.
Artyku? 18
Ewidencja i sprawozdania instytucji pobieraj?cych narz?dy i o?rodków transplantacyjnych
1. Państwa cz?onkowskie zapewniaj?, aby w?a?ciwy organ:
a)
prowadzi? ewidencj? dzia?alno?ci instytucji pobieraj?cych narz?dy i
o?rodków transplantacyjnych, obejmuj?c? zbiorcze dane dotycz?ce liczby
?ywych i zmar?ych dawców oraz rodzaju i liczby narz?dów pobranych i
przeszczepionych lub zutylizowanych, zgodnie z przepisami Unii i z
przepisami krajowymi dotycz?cymi ochrony danych osobowych i poufno?ci
statystycznej;
b) opracowywa? i podawa? do publicznej wiadomo?ci coroczne sprawozdanie z dzia?alno?ci, o której mowa w lit. a);
c) ustanowi? i prowadzi? uaktualnian? ewidencj? instytucji pobieraj?cych narz?dy i o?rodków transplantacyjnych.
2.
Na wniosek Komisji lub innego państwa cz?onkowskiego dane państwo
cz?onkowskie udziela informacji na temat ewidencji instytucji
pobieraj?cych narz?dy i o?rodków transplantacyjnych.
Artyku? 19
Wymiana informacji
1.
Komisja powo?uje sie? w?a?ciwych organów, s?u??c? wymianie informacji
na temat do?wiadczeń uzyskanych w zakresie wdra?ania niniejszej
dyrektywy.
2. W stosownych przypadkach do sieci mog? nale?e?
eksperci w dziedzinie przeszczepiania narz?dów, przedstawiciele
europejskich organizacji wymiany narz?dów, a tak?e organy nadzorcze w
zakresie ochrony danych i inne w?a?ciwe podmioty.
ROZDZIA? V
WYMIANA NARZ?DÓW Z KRAJAMI TRZECIMI I Z EUROPEJSKIMI ORGANIZACJAMI WYMIANY NARZ?DÓW
Artyku? 20
Wymiana narz?dów z krajami trzecimi
1.
Państwa cz?onkowskie zapewniaj? prowadzenie wymiany narz?dów z krajami
trzecimi pod nadzorem w?a?ciwego organu. W tym celu w?a?ciwy organ i
europejskie organizacje wymiany narz?dów mog? zawiera? umowy ze swoimi
odpowiednikami w krajach trzecich.
2. Państwa cz?onkowskie mog?
delegowa? nadzór nad wymian? narz?dów z krajami trzecimi na europejskie
organizacje wymiany narz?dów.
3. Na wymian? narz?dów, o której mowa w ust. 1, zezwala si? jedynie w przypadku gdy:
a) zapewniona jest identyfikacja narz?dów od dawcy do biorcy i odwrotnie;
b) narz?dy spe?niaj? wymogi jako?ci i bezpieczeństwa równowa?ne z wymaganiami ustanowionymi w niniejszej dyrektywie.
Artyku? 21
Europejskie organizacje wymiany narz?dów
Państwa
cz?onkowskie mog? zawiera? lub zezwoli? w?a?ciwemu organowi na
zawieranie pisemnych umów z europejskimi organizacjami wymiany narz?dów,
pod warunkiem ?e organizacje te zapewniaj? przestrzeganie wymogów
zawartych w niniejszej dyrektywie; umowy dotycz? delegowania tym
organizacjom mi?dzy innymi:
a) wykonywania czynno?ci przewidzianych w ramach jako?ci i bezpieczeństwa;
b) konkretnych zadań zwi?zanych z wymian? narz?dów z państwami cz?onkowskimi i z krajami trzecimi.
ROZDZIA? VI
PRZEPISY OGÓLNE
Artyku? 22
Sprawozdania dotycz?ce niniejszej dyrektywy
1.
Przed dniem 27 sierpnia 2013 r., a nast?pnie co trzy lata państwa
cz?onkowskie przekazuj? Komisji sprawozdania w sprawie czynno?ci
podj?tych w zwi?zku z przepisami niniejszej dyrektywy oraz do?wiadczeń
uzyskanych w toku jej wdra?ania.
2. Przed dniem 27 sierpnia 2014
r., a nast?pnie co trzy lata Komisja przekazuje Parlamentowi
Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Spo?ecznemu i
Komitetowi Regionów sprawozdanie z wdra?ania niniejszej dyrektywy.
Artyku? 23
Sankcje
Państwa
cz?onkowskie ustanawiaj? przepisy dotycz?ce sankcji za naruszenie
przepisów krajowych przyj?tych na mocy niniejszej dyrektywy oraz
przyjmuj? wszelkie niezb?dne ?rodki w celu wdro?enia tych sankcji.
Przewidziane sankcje musz? by? skuteczne, proporcjonalne i
odstraszaj?ce. Państwa cz?onkowskie powiadamiaj? Komisj? o tych
przepisach do dnia 27 sierpnia 2012 r. oraz niezw?ocznie powiadamiaj? j?
o wszelkich zmianach maj?cych wp?yw na te przepisy.
Artyku? 24
Dostosowywanie za??cznika
Komisja mo?e przyjmowa? akty delegowane zgodnie z art. 25 na warunkach okre?lonych w art. 26, 27 i 28, w celu:
a)
uzupe?nienia lub zmiany minimalnego zestawu danych okre?lonego w cz??ci
A za??cznika tylko w wyj?tkowych sytuacjach, w których jest to
uzasadnione powa?nym zagro?eniem dla zdrowia ludzkiego, co stwierdza si?
na podstawie post?pu naukowego;
b) uzupe?nienia lub zmiany
uzupe?niaj?cego zestawu danych okre?lonego w cz??ci B za??cznika w celu
dostosowania go do post?pu naukowego i prac prowadzonych na szczeblu
mi?dzynarodowym w zakresie jako?ci i bezpieczeństwa narz?dów
przeznaczonych do przeszczepienia.
Artyku? 25
Wykonywanie przekazanych uprawnień
1.
Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art.
24, przekazane s? Komisji na okres pi?ciu lat od dnia 27 sierpnia 2010
r.. Komisja sk?ada sprawozdanie dotycz?ce przekazanych uprawnień
najpó?niej na sze?? miesi?cy przed końcem tego pi?cioletniego okresu.
Delegacja uprawnień jest automatycznie przed?u?ana na taki sam okres,
chyba ?e Parlament Europejski lub Rada odwo?a j? zgodnie z art. 26.
2. Niezw?ocznie po przyj?ciu aktu delegowanego Komisja Europejska powiadamia o nim jednocze?nie Parlament Europejski i Rad?.
3. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych przekazywane s? Komisji na warunkach okre?lonych w art. 26 i 27.
4.
W przypadku gdy – w razie wyst?pienia nowego powa?nego zagro?enia dla
zdrowia ludzkiego – wymaga? tego b?dzie szczególnie pilny charakter
sprawy, procedura, o której mowa w art. 28, ma zastosowanie do aktów
delegowanych przyj?tych zgodnie z art. 24 lit. a).
Artyku? 26
Odwo?anie przekazanych uprawnień
1. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 24, mo?e by? w dowolnym momencie odwo?ane przez Parlament Europejski lub Rad?.
2.
Instytucja, która rozpocz??a wewn?trzn? procedur? podejmowania decyzji o
odwo?aniu przekazanych uprawnień, dok?ada starań o poinformowanie o tym
drugiej instytucji oraz Komisji w rozs?dnym czasie przed podj?ciem
ostatecznej decyzji, wskazuj?c delegowane uprawnienia, które mog? by?
przedmiotem odwo?ania, a tak?e ewentualne powody odwo?ania.
3.
Decyzja o odwo?aniu kończy przekazanie uprawnień okre?lonych w tej
decyzji. Staje si? ona skuteczna niezw?ocznie lub z dniem w niej
okre?lonym. Nie ma ona wp?ywu na wa?no?? ju? obowi?zuj?cych aktów
delegowanych. Zostaje ona opublikowana w Dzienniku Urz?dowym Unii
Europejskiej.
Artyku? 27
Sprzeciw wobec aktów delegowanych
1. Parlament Europejski lub Rada mog? wyrazi? sprzeciw wobec aktu delegowanego w terminie dwóch miesi?cy od daty powiadomienia.
Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady okres ten wyd?u?a si? o dwa miesi?ce.
2.
Je?eli po up?ywie tego okresu ani Parlament Europejski, ani Rada nie
wyra?? sprzeciwu wobec aktu delegowanego, zostaje on opublikowany w
Dzienniku Urz?dowym Unii Europejskiej i wchodzi w ?ycie w dniu w nim
okre?lonym.
Akt delegowany mo?e zosta? opublikowany w Dzienniku
Urz?dowym Unii Europejskiej i wej?? w ?ycie przed up?ywem tego okresu,
je?eli zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformuj? Komisj?, ?e
nie zamierzaj? wyra?a? sprzeciwu.
3. W przypadku sprzeciwu wobec
aktu delegowanego ze strony Parlamentu Europejskiego lub Rady akt
delegowany nie wchodzi w ?ycie. Instytucja wyra?aj?ca sprzeciw wobec
aktu delegowanego okre?la jego powody.
Artyku? 28
Procedura w trybie pilnym
1.
Akty delegowane przyj?te na podstawie niniejszego artyku?u wchodz? w
?ycie niezw?ocznie i maj? zastosowanie, dopóki nie zostanie wyra?ony
sprzeciw zgodnie z ust. 2. Powiadomienie o akcie delegowanym przyj?tym
na podstawie niniejszego artyku?u wys?ane do Parlamentu Europejskiego i
Rady musi zawiera? uzasadnienie zastosowania procedury w trybie pilnym.
2.
Parlament Europejski lub Rada mog? wyrazi? sprzeciw wobec aktu
delegowanego przyj?tego na podstawie niniejszego artyku?u zgodnie z
procedur?, o której mowa w art. 27 ust. 1. W takim przypadku akt
przestaje mie? zastosowanie. Instytucja wyra?aj?ca sprzeciw wobec
takiego aktu delegowanego okre?la jego powody.
Artyku? 29
?rodki wykonawcze
W
przypadku wymiany narz?dów mi?dzy państwami cz?onkowskimi Komisja
przyjmuje szczegó?owe przepisy dotycz?ce jednolitego wdra?ania
niniejszej dyrektywy zgodnie z procedur?, o której mowa w art. 30 ust.
2, dotycz?ce:
a) procedur przekazywania okre?lonych w za??czniku
informacji na temat charakterystyki narz?dów i dawców zgodnie z art. 7
ust. 6;
b) procedur przekazywania informacji niezb?dnych do zapewnienia identyfikacji narz?dów zgodnie z art. 10 ust. 4;
c) procedur s?u??cych zapewnieniu zg?aszania istotnych zdarzeń i reakcji niepo??danych zgodnie z art. 11 ust. 4.
Artyku? 30
Komitet
1. Komisj? wspiera komitet ds. przeszczepiania narz?dów, zwany dalej "komitetem".
2.
W przypadku odes?ania do niniejszego ust?pu stosuje si? art. 5 i 7
decyzji Rady 1999/468/WE, z uwzgl?dnieniem przepisów art. 8 tej decyzji.
Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala si? na
trzy miesi?ce.
Artyku? 31
Transpozycja
1. Państwa
cz?onkowskie wprowadzaj? w ?ycie przepisy ustawowe, wykonawcze i
administracyjne niezb?dne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 27
sierpnia 2012 r. Państwa cz?onkowskie niezw?ocznie informuj? Komisj? o
tych przepisach.
Przepisy przyj?te przez państwa cz?onkowskie
zawieraj? odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie
towarzyszy ich urz?dowej publikacji. Metody dokonywania takiego
odniesienia okre?laj? państwa cz?onkowskie.
2. Niniejsza dyrektywa
nie stanowi dla państw cz?onkowskich przeszkody w utrzymywaniu lub
wprowadzaniu na ich terytorium bardziej rygorystycznych przepisów, pod
warunkiem ?e s? one zgodne z postanowieniami Traktatu o funkcjonowaniu
Unii Europejskiej.
3. Państwa cz?onkowskie przekazuj? Komisji
tekst przepisów prawa krajowego, które przyjmuj? w dziedzinie obj?tej
niniejsz? dyrektyw?.
ROZDZIA? VII
PRZEPISY KO?COWE
Artyku? 32
Wej?cie w ?ycie
Niniejsza dyrektywa wchodzi w ?ycie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urz?dowym Unii Europejskiej.
Artyku? 33
Adresaci
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw cz?onkowskich.
Sporz?dzono w Strasburgu dnia 7 lipca 2010 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego
J. Buzek
Przewodnicz?cy
W imieniu Rady
O. Chastel
Przewodnicz?cy
[1] Dz.U. C 306 z 16.12.2009, s. 64.
[2] Dz.U. C 192 z 15.8.2009, s. 6.
[3]
Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 19 maja 2010 r. (dotychczas
nieopublikowane w Dzienniku Urz?dowym) i decyzja Rady z dnia 29 czerwca
2010 r.
[4] Dz.U. L 102 z 7.4.2004, s. 48.
[5] Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.
[6] Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23.
[7] Dz.U. L 255 z 30.9.2005, s. 22.
--------------------------------------------------
ZA??CZNIK
CHARAKTERYSTYKA NARZ?DU I DAWCY
CZ??? A
Minimalny zestaw danych
Dane
minimalne – informacje do charakterystyki narz?dów i dawców, które
musz? zosta? zebrane w ka?dym przypadku dawstwa zgodnie z art. 7 ust. 1
akapit drugi, nie naruszaj?c art. 7 ust. 2.
Minimalny zestaw danych
Instytucja, w której mia?o miejsce pobranie narz?du i inne dane ogólne
Rodzaj dawcy
Grupa krwi
P?e?
Przyczyna zgonu
Data zgonu
Data urodzenia lub szacunkowy wiek
Waga
Wzrost
Nadu?ywanie narkotyków drog? do?yln? w chwili obecnej lub w przesz?o?ci
Nowotwór z?o?liwy w chwili obecnej lub w przesz?o?ci
Inne choroby, które mog? by? przeniesione, w chwili obecnej lub w przesz?o?ci
Testy na HIV, HCV, HBV
Podstawowe informacje pozwalaj?ce oceni? czynno?ci oddanego narz?du
CZ??? B
Uzupe?niaj?cy zestaw danych
Dane
uzupe?niaj?ce – informacje do charakterystyki narz?dów i dawców, które
maj? zosta? zebrane jako uzupe?nienie minimalnego zestawu danych
okre?lonych w cz??ci A, w oparciu o decyzj? zespo?u lekarskiego, z
uwzgl?dnieniem dost?pno?ci takich informacji i szczególnych okoliczno?ci
wyst?puj?cych w danym przypadku, zgodnie z art. 7 ust. 1 akapit drugi.
Uzupe?niaj?cy zestaw danych
Dane ogólne
Dane
kontaktowe instytucji pobieraj?cej narz?dy/instytucji, w której ma
miejsce pobranie narz?du niezb?dne do koordynacji, alokacji i
identyfikacji narz?dów od dawcy do biorcy i odwrotnie.
Dane dawcy
Dane demograficzne i antropometryczne wymagane do zagwarantowania odpowiedniej zgodno?ci mi?dzy dawc?/narz?dem a biorc?.
Wywiad lekarski dotycz?cy dawcy
Wywiad
lekarski dotycz?cy dawcy, zw?aszcza cechy mog?ce mie? wp?yw na
przydatno?? narz?dów do przeszczepienia i stwarza? zagro?enie
przeniesieniem choroby.
Dane fizykalne i kliniczne
Dane z
badania klinicznego niezb?dne do oceny podtrzymywania czynno?ci
fizjologicznych potencjalnego dawcy oraz wszelkie stwierdzenia
wskazuj?ce na cechy niewykryte przy analizie wywiadu lekarskiego
dotycz?cego dawcy, mog?ce mie? wp?yw na przydatno?? narz?dów do
przeszczepienia lub stwarza? zagro?enie przeniesieniem choroby.
Parametry laboratoryjne
Dane
niezb?dne do oceny charakterystyki czynno?ciowej narz?dów oraz do
wykrycia potencjalnych chorób, które mog? zosta? przeniesione, i
ewentualnych przeciwwskazań do dawstwa narz?du.
Badania obrazowe
Badania obrazowe niezb?dne do oceny stanu anatomicznego narz?dów do przeszczepienia.
Leczenie
Leczenie
zastosowane u dawcy i maj?ce znaczenie dla oceny stanu funkcjonalnego
narz?dów i przydatno?ci do oddania narz?du, zw?aszcza podawanie
antybiotyków, wsparcie inotropowe lub transfuzje.
--------------------------------------------------
O?wiadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie art. 290 TFUE
Parlament
Europejski, Rada i Komisja o?wiadczaj?, ?e przepisy niniejszej
dyrektywy nie przes?dzaj? o przysz?ym stanowisku tych instytucji w
odniesieniu do stosowania art. 290 TFUE lub poszczególnych aktów
ustawodawczych zawieraj?cych takie przepisy.
--------------------------------------------------
O?wiadczenie Komisji Europejskiej (Procedura w trybie pilnym)
Komisja
Europejska zobowi?zuje si? do pe?nego informowania Parlamentu
Europejskiego i Rady o mo?liwo?ci przyj?cia aktów delegowanych w
procedurze w trybie pilnym. Niezw?ocznie po stwierdzeniu przez s?u?by
Komisji, ?e przewidywana jest mo?liwo?? przyj?cia aktu delegowanego w
procedurze w trybie pilnym, s?u?by te nieformalnie uprzedz? o tym fakcie
Sekretariat Parlamentu Europejskiego i Sekretariat Rady.
--------------------------------------------------
|